น้ำปรุง เป็นคน จังหวัดมหาสารคาม ปัจจุบัน อายุ 22 ปี ทำงานที่ สำนักงานสาธารณสุขอำเภดวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
เมื่อปี 2547 พ่อบอกว่า "อยากฟังเสียงแคนก่อนนนอนคงจะมีความสุขดี" มันเป็นความรู้สึกแว๊บขึ้นมาว่าอยากทำอะไรเพื่อให้พ่อดีใจเล็กๆน้อยๆบ้าง จึงให้พ่อพาไปหัดที่บ้านนาเลาะกับพ่อสม มันเป็นช่วงที่ปิดเทอม ม.3 ขึ้น ม.4 แล้วต้องไปกินอยู่ที่บ้านของพ่อสมเลยและมีหมอลำหมอแคนที่กำลังฝึกหัดอยู่ประมาณ 4-5 คน ถ้าถามว่าตอนนั้นชอบเป่าแคนใหม? ตอบได้เลยว่าไม่ เราก็เป็นเหมือนวัยรุ่นทั่วไปที่ชอบอะไรใหม่ๆทันสมัยแต่ตอนนั้นคิดว่าแคนคือดนตรีสำหรับคนแก่เล่น แต่พอเป่าเรื่อยๆ ก็เกิดความผูกพันกับแคนและทุกคนที่อยู่ด้วยกัน มันคือบ้านอีกหลังหนึ่งที่อยู่อย่างสบายใจและปลอดภัยสำหรับเรา
แม้ตอนนี้ พ.ศ. 2554 น้ำปรุงทำงานสายสุขภาพ ที่สำนักงานสาธารณสุขแต่ก็ยังมีคาวมผูกพันกับแคนและไม่ว่าน้ำปรุงจะไปใหนน้ำปรุงก็จะเอาแคนไปด้วยเสมอ และคิดถึงเพื่อนๆที่เคยอยู่กินด้วยกันซ้อมด้วยกัน เคยรับจ้างตามงานด้วยกันเสมอนะเพื่อน
เพื่อความสุขของทุกคน สู้ตาย.ย.ยยย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น